Misbruik en seksuele intimidatie moeten streng worden aangepakt

Misbruik en seksuele intimidatie moeten streng worden aangepakt. Laat dat duidelijk zijn. En het is goed dat slachtoffers naar buiten komen met hun verhaal. 
Praktijken zoals die van Weinstein verdienen ieders afkeuring.

Ook in Vlaanderen heerst er verontwaardiging. Een parlementaire commissie boog zich recent over grensoverschrijdend gedrag in de sportwereld, en inmiddels duiken er ook getuigenissen in de culturele sector op.

Nu is het televisie icoon Bart De Pauw die blijkbaar stante pede de VRT laan uitgestuurd wordt, op basis van anonieme getuigenissen en "pikante smsen". Uitspraken wil ik daar niet over doen, want ik ken het dossier niet. Maar als rechtenstudent leerde ik wel dat eenieder onschuldig is tot bewijs van het tegendeel.

En sta mij toe toch enige kanttekening bij de huidige golf van verontwaardiging te maken. Ik ben namelijk niet het type om flauw te doen over wat aangebrande mopjes en flirtpogingen, en gelukkig maar.  ☺️ Naar mijn bescheiden mening zijn wij als vrouwen "mans genoeg" (hardnekkig seksisme in ons taalgebruik, jawel) om af en toe een ferme "neen dank u" de wereld in te sturen. Of een pets uit te delen, in mijn ervaring maar 1 keer nodig en dus zeer effectief. Vaak eindigt niet beantwoord geflirt enkel en alleen in een nogal gênant moment voor de heren in kwestie. Maar geregeld -en dat mag ook gezegd worden- worden ook mannen het "slachtoffer" van wat scheve en schuine opmerkingen en grappen, of amper verholen seksueel getinte aanbiedingen. Bijvoorbeeld vanwege vrouwen, jawel. Ik herhaal: tegen ongewenst en intimiderend gedrag kan niet streng genoeg worden opgetreden. Maar al de rest van het menselijke samenleven lijkt mij toch vooral een grijze zone. Want waar ligt de grens tussen aanvaardbaar en grensoverschrijdend gedrag? Kan een hand op de schouder, met de opmerking "laat ons iets gaan drinken"? Voor de ene persoon wel. Je kan namelijk steeds "neen dank u" zeggen, nietwaar. Voor sommige anderen is dat er blijkbaar al ver over. In Nederlandse weekbladen drijft men het al zo ver dat een knuffel aan een collega die een overlijden in de familie te verwerken krijgt, als absoluut "not done" wordt beschouwd. En ook een maandelijkse after work drink is ten alle koste te vermijden. Komaan zeg.
En kunnen sommige hilarische maar ongetwijfeld aangebrande mopjes nog? Ja hoor, maar dat is alweer mijn persoonlijke mening. Wanneer je sommigen zou volgen, kan je maar beter geen moppentrommel meer openen onder collega's. Of dat een verbetering zou betekenen voor het menselijk samen leven, samen werken, samen sporten en ga zo maar verder? I doubt it. 
Wat mij veel meer stoort, is de bij wijlen minachtende, denigrerende wijze waarop sommigen menen te moeten omgaan met mondige vrouwen in het debat. Een man die op het scherp van de snee debatteert is spitant, "in vorm", en snedig. Een vrouw is ofwel arrogant, ofwel weet ze niet waarover ze het heeft. Vrouwen in debat: bitchfight of sacochengevecht. Onlangs nog tijdens een debat in het Vlaams parlement : een collega wierp mij niet voor de voeten dat hij het volledig oneens was met mij (gelukkig maar, zijn goed recht), hij beweerde gewoon dat ik mij klaarblijkelijk van debat had vergist want dat ik duidelijk helemaal niet wist waarover ik het had. Punt. Nul inhoudelijke repliek dus, wel hoongelach op de banken. Dat is de beleefde wijze van vrouwen monddood maken. Niet onbeschoft, maar niet minder effectief. Tegen mannen zal zo'n zin niet vaak uitgesproken worden, als vrouw kan je je dossiers nog zó goed kennen, gegarandeerd dat je het voor de voeten geworpen krijgt. 
Maar het kan ook iets minder beschaafd, en even ergerlijk: het pure schelden. Ik blokkeer niet vaak op sociale media, maar toch zijn er intussen al zo'n 250 gelukkigen. Enkel en alleen schelders. Dat gaat dan van prostituee over arrogant wijf tot één hersencellige. Lekker stoer trouwens, zo anoniem van achter het toetsenbord.

Willen we het samen-leven iets aangenamer maken, laat ons dan in onze benadering van elkaar wat menselijker worden. Niet enkel onder de "old boys", maar ook ten aanzien van vrouwen die de kop boven het maaiveld uitsteken. En de heren die denigrerend menen te moeten doen over vrouwen in leidinggevende functies of met een politiek mandaat (een absolute minderheid voor alle duidelijkheid) er op aanspreken. U mag ons op inhoud (proberen te) tackelen (bring it on) maar laat die monddood-maak-zinnetjes of scheldwoorden-speciaal-voor-vrouwen toch eens achterwege.

Terug naar het begin. Laat ons de #metoo campagne behouden voor waar het écht misloopt. En dat gebeurt zeker en vast, laat ons de ogen daar nooit voor sluiten. Maar met de huidige heksenjacht zijn de echte slachtoffers van seksuele intimidatie en machtsmisbruik niet gebaat. In tegendeel.
En voor het overige: of het nu een goedbedoeld compliment is, een avance of een schuine mop, laat maar komen. Maar niet schrikken wanneer er een serieuze steek terug volgt, of men vaststelt dat de neus tussen het deksel zit. Want ook dat hoort erbij, heren.
En voor mijn eigen scheve opmerkingen en misschien wat groffe grapjes wil ik mij alvast bij deze verontschuldigen. Voor die uit verleden, heden, én toekomst.